حریر احساس

میخـوام باور کنم رفتـے

میخـوام خالـے شـَم از رویـات

ـهـمش چشمـامـو مـے بندم
شایـב یادم بــِره چشـمـات

حکـــــــــــــــــــــایت من…

حکایت کسی بود که عاشق دریا بود اما قایقـــــــــــــــــــــی نداشت…

دلباخته سفر بود اما همسفـــــــــــــــــــــر نداشت…

حکایت کسی بود که زجر کشید اما ضجـــــــــــــــــــــه نزد…

حسـِت میکُنمـ

حَتے وَقت هایے که بی رنگ مے شَوم در روزهایتــ

آنقَدرمے خواهمتـ که

واژه هایمـ کَم مے آورند از بَیان دوست داشتنت

تُهے مے شَوم از خودمـ

پُر مے شَومـ از حس داشتنـِ تو

مے بوسَمتـــ

بـه فکر نــوازش دست های منی!

بی آنکــه بدانی ؛

دلـــم است کــه تنهــا مانــده ..

دست هایــم ، دو تاینــد!

چشم من بيا منو ياری بکن
گونه هام خشکيده شد کاری بکن

اگه رفتی اگه تنها موندم
کاش همون ادم سابق بودی

دلــــــــــت کـه مـی لـــــــــرزید
مـن بـا چـــــــشام دیدم
تو زل تابـــــستون
چــــقد زمسـتونه

چگونه دست دلم را بگيرم ودر كنار
دلتنگيهايم قدم بزنم
در اين خيابان
كه پر از چراغ و چشمك ماشينهاست

اشتبـــاه مــن ايـن بــود ....

هــر جــا رنــجيدم ، لبــخند زدمـ ....

فــكر كــردند درد نــدارد ، سنــگين تر زدنــد ضــربه ها را ...

مردها سکوت می کنن
نمی تونن وقتی که ناراحت هستن گریه کنن
و بهانه بگیرن
...

اشتبـــاه مــن ايـن بــود ....

هــر جــا رنــجيدم ، لبــخند زدمـ ....

فــكر كــردند درد نــدارد ، سنــگين تر زدنــد ضــربه ها را ...

مردها سکوت می کنن نمی تونن وقتی که ناراحت هستن گریه کنن و بهانه بگیرن ...

مردها سکوت می کنن
نمی تونن وقتی که ناراحت هستن گریه کنن
و بهانه بگیرن
...