تو چنگ ابرای بهــــار

 افتادم و در نمیام

 چشمامــــو سرزنش نکن

از پسشون برنمیام

      پیر شدم تو این قفس

 یکم بهم نفس بده

 رحم و مروتت کجاست؟؟

جوونیامو پس بده

          فکر نمی کردم بذاری

 زار و زمینگیر بشم

 فکر نمی کردم که یه روز

 این جوری تحقیر بشم

        اون همه که دلم برات به آب و آتیش زده بود

حتی اگه سنگ بودی

 دلت به رحم اومده بود

دلش نخواست و نمی خواد

 یه روز به حرفام برسه

   شاید می خواد رقیب من

 به آرزوهام برسه

پسند من تو هستی که

 این همه بخت من سیاست

  دلبر خودپسند من

 قله ی خوشبختی کجاست؟؟؟

ازت می خواستم بمونی ، بهت می گفتم که نری

 این روزا نیستی اما باز ، به پات می افتم که نری

تو فکرتم اما دلم هی میگه فکرشم نکن 

 یه کم به فکر تو نبود  ، پس دیگه فکرشم نکن

چشای من
پر خواخواهشـﮧ نگاه تو



یـــﮧ نوازشـﮧ
برای این دل دیوونـــﮧ